Zaterdagavond 7 sept 21:15

Lien De Greef groeide op in het Oost-Vlaamse Serskamp, een deelgemeente van Wichelen en woont nu in Gent, waar ze ook nog les geeft aan de muziekacademie en het Instituut voor Muziek en Dans (MUDA).

Ze studeerde jazz en lichte muziek aan het Conservatorium van Gent. Nadat ze in 2004 afstudeerde, werd ze leadzangeres van de Gentse popgroep Bolchi, geleid door Jeroen De Pessemier, die thans in de danswereld optreedt met Foxylane en The Subs. Verder is ze zangeres van de hiphopband Skeemz.[2] Ze is ook als achtergrondzangeres te horen op de cd Over & weer (2008) van Eva De Roovere en cd Humanoid en single Call on me (beide 1999) van Marjan Debaene. Hiernaast verzorgde ze ook zanglijnen voor DJ Red D waardoor ze veel te zien was in de Belgische en internationale housescene. Een laatste project waarin Lien mee doet is Howie and Linn.

Maar door haar voorliefde voor jazz omringde ze zich in 2004 met zeven muzikanten en toerde ze twee jaar met covers van jazz- en swingnummers uit de jaren 1930 tot 1950. Vanaf 2006 begonnen ze ook met eigen nummers en dat resulteerde in februari 2008 in de cd Here we go again. Deze cd bevat, op een na, allemaal door De Greef zelfgeschreven nummers. Met deze cd en bijhorende singles braken ze door in Vlaanderen en scoorden ze verschillende radiohits zoals A love affair en That's allright. In april 2009 werd het album dankzij 15.000 verkochte exemplaren bekroond met een gouden plaat. Die periode stond ze ook twee weken op nummer 1 op de Hotlist van Studio Brussel met de Eddy Grant-cover I don't wanna dance. Dit nummer werd ook een grote hit in de Ultratop 50.

Op 6 februari 2009 won De Greef één van de Music Industry Awards van 2008 (MIA), namelijk die in de categorie beste vrouwelijke artieste. Ze versloeg hiermee Natalia, Sandrine en Kate Ryan.[3] Ze was ook genomineerd in de categorie "doorbraak van het jaar", maar ze ging onmiddellijk met de hoofdprijs naar huis. Later dat jaar, op 8 augustus, ontving ze in Westende de Radio 2 Zomerhit-trofee.

Op 8 januari 2010 won Lady Linn and Her Magnificent Seven de MIA voor beste popartiest en die van beste vrouwelijk soloartiest.

In 2017 deed Lady Linn mee aan het derde seizoen van Liefde voor Muziek

Een ruime blik en een artistieke ontdekkingsreiziger… kwaliteiten die je terug kan vinden bij saxofonist en componist John Snauwaert. Al is hij in de eerste plaats een jazzmusicus, Snauwaert blijft steeds op zoek gaan naar contacten met andere culturen: Petar Elmazof uit Bulgarije, Chergio de Susa uit Cuba en zijn landgenoot van de Buena Vista Club Pipo Fernandes, Emre Kuzuoglu uit Turkije, Mahbub Khan uit Indië… Hij deelde ook het podium met jazzgrootheden als Lowen Fulson, Isaac Hurley, Jacques Pelzer, Bob Mover, Gary Smulyan, Nilson Matta, Roni Ben-Hur …

Als componist en muzikant werkte hij voor de KVS, het Muziek Lod, De Werf, Victoria, De vieze gasten en circus Picolini en schreef hij ook muziek voor animatiefilms.

John Snauwaert is ook stichter van de meest theatrale fanfare van de Lage landen: Muziekmakerij Excelsior.

Hendrik Braeckman studeerde bij o.a. Paolo Radoni, Philip Catherine, Bert Joris en Peter Hertmans. Hij maakt deel uit van het Jan De Haas Quintet en speelde in het verleden al met o.a. Frank Vaganée, Jeroen Van Herzeele, Bart Defoort, Johan Verminnen en Het Muziek Lod. Hij onderricht gitaar en samenspel van 1985 tot 1993  aan de Jazz studio te Antwerpen en sinds 1993 geeft hij les aan het Koninklijk Conservatorium van Antwerpen, gitaar, ensemble en praktische harmonie aan de klassieke afdeling en aan de kunsthumaniora tevens te Antwerpen van 1993 tot 1996. Aan de muziekacademie van Brasschaat van 2005 tot 2010 en aan de Kunsthumaniora van Brussel van 2010 tot 2013.

Bassist Filip Vandenbril wordt in muzikale kringen wel eens dé groovemaster van het moment genoemd.

Als genreloze muziekliefhebber duikt hij in de meest uiteenlopende muziekstijlen en is hij dan ook terug te vinden in ensembles van divers pluimage: Antwerp Gipsy Ska Orchestra, The Valerie Solanas, Lady Linn & Her Magnificent Seven.

Wanneer je kijkt naar de meest bekende jazzmuzikanten uit België, kun je niet om percussionist, componist en pianist Chris Joris heen.

Joris is al meer dan 45 jaar bezig met het experimenteren met verschillende soorten instrumenten en etnische muzieksoorten, om zo een geheel eigen stijl te creëren. Zijn muziek is vooral te omschrijven als een combinatie van jazz- en wereldmuziek. Met veel passie heeft Joris in zijn muzikale carrière verschillende cd’s uitgebracht, in en buiten Europa getoerd met zijn band Chris Joris Experience, en talloze projecten uitgevoerd; solo of met andere muzikanten. En dit met succes: voor zijn werk heeft hij verschillende prijzen gewonnen, waaronder die van de Beste Vlaamse Artiest in 1998.

Hij werkte met de ganse Belgische jazz-scene en een paar uit de pop-scene o.a.  Johan Verminnen, Raymond van 't Groenewoud, Jean Blaute, Jef Van Uytsel, The Scabs, De Kreuners, Hennie Vrienten, Nacht und Nebel, Pop in Wonderland, enz....

Hij werkte en/of nam op met Mal Waldron, Steve Lacy, Rogier van Otterloo, Bob Stewart, Cameron Brown, Eric Person, Baba Sissoko, Adama Dramé, Nippy Noya, Art Farmer, Tony Scott, Toots Thielemans, Philip Catherine, BJO.....

Chris schreef ook theatermuziek voor de Internationale Nieuwe Scène, Théatre de Poche, MMT, enz