Frank Vaganée Trio ft Dieter Vaganée

Altsaxofonist Frank Vaganée studeerde jazz aan het conservatorium in Antwerpen en aan de Jazzstudio (o.m bij John Ruocco). Half jaren tachtig startte hij zijn professionele loopbaan als musicus waar hij actief was in diverse jazzensembles die al dan niet in zijn eigen naam georganiseerd werden.

In 1993 stichtte hij samen met enkele andere musici het Brussels Jazz Orchestra (BJO), waarmee hij projecten realiseerde die internationale naam en faam toebedeeld kregen. Naast zijn werkzaamheden als artistiek leider van het Brussels Jazz Orchestra, schittert altsaxofonist Frank Vaganée ook in kleinere (internationale) bezettingen.

Hij doceert aan het LUCA School of arts departement van het Lemmensinstituut in Leuven saxofoonjazz, ensemblespel, bigband en arrangement. Naast de altsaxofoon bespeelt hij ook de sopraansaxofoon en de dwarsfluit.

Frank Vaganée won verschillende prijzen, waaronder ook een Oscar voor zijn muziekbijdrage aan de film "The Artist".

Vaganée bezit een zeldzaam zilveren toon op altsax, die vaak doet terugdenken aan jazzlegendes als Art Pepper of Lee Konitz. Maar zoals elke saxofonist na John Coltrane, kan hij het instrument ook overblazen in schrille flageoletten en losbarsten in hevig emotionele passages. (c) Jazzlabseries 2012

Dieter Vaganée werd geboren in 1990. Hij is opgegroeid in een familie van muzikanten, zijn ooms en zijn vader spelen allemaal blaasinstrumenten. Ze fascineren hem en vanaf zijn tiende kiest hij de altsaxofoon als instrument. Hij bezoekt dan met zijn vader de harmonie van Mechelen. Tegelijkertijd nam hij deel aan de Mechelse Muziekschool en studeerde klassieke saxofoon bij Rudy Haemers. Heel jong ontwikkelde hij een grote belangstelling voor jazz. Dit leidde hem op zijn zestiende naar het Conservatorium van Mechelen, waar hij les kreeg van Tom Mahieu. De passie voor muziek verlaat hem niet. Hij besluit zijn studie en muziekervaring voort te zetten. Hij beëindigde de muzikale humaniora in Antwerpen onder leiding van Bart Defoort. Vervolgens bracht hij twee jaar door bij het Lemmens Instituut, onder leiding van  Frank Vaganée en ging toen naar het Conservatorium van Antwerpen om lessen bij te wonen bij Ben Sluijs.

Sam Gerstmans is geboren in Luik in een muzikantenfamilie. Zijn vader is een actieve klassieke violist. Hij leert zelf viool op 6 jaar en op zijn 8 schakelt hij over naar de trompet. Op zijn 17de pikt hij de elektrische bas op. 

In 1997 studeert hij aan de Jazzstudio en voegt zich daarna bij de jazzafdeling van het Brusselse conservatorium waar bassist Michel Hatzigeorgiou (AkaMoon) zijn leraar is. Pas in 2000 leert hij de contrabas kennen, met Jean-Louis Rassinfosse als leraar. 

Sam trekt de aandacht van verschillende leraars en muzikanten en begint zo te spelen met verschillende bekende jazzmuzikanten. Hij speelde met de band BCBG waar ook Nicolas Kummert en Pascal Mohy spelen.

Hij speelde ook met de groep Steve Houben / Jacques Pirotton Inc. met drummer Stephan Pouging. Daarnaast speelde hij nog in verschillende groepen: Pascal Mohy Quartet with Quentin Liegois, the Gregory Houben Quartet, …

Drummer Teun Verbruggen studeerde in 1999 af aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel en is sindsdien niet meer weg te denken uit het Belgische jazzleven.

Zijn onophoudelijke zoektocht naar “dat speciale”, een verfrissend geluid en nieuwe manieren om drums te spelen, maken hem één van de meest gevraagde drummers.  Zijn muziek staat bol van verbeelding en vernieuwing. Experiment is zijn “middle name”. Aan de basis van die schijnbare onrust ligt een ongebreidelde nieuwsgierigheid, die naar boven komt in elk project waarin hij zich stort. Hij is de ritmische motor achter bands als het Jef Neve Trio, Flat Earth Society (FES) Alexi Tuomarila 4tet, Karanova,… en hij deelde het podium met muzikanten als Paolo Fresu, Uri Cain, Jimi Tenor, Toots Tielemans, Fred Vanhove, Trevor Dunn, Magic Malik, John Watts (Fischer Z), Louis Clavis, Diederik Wissels, David Lynx, Kevin Armstrong (Iggy Pop),...

Na een eindeloze reeks baantjes als sideman kreeg hij honger naar eigen projecten. Hij ontdekte Mike Pattons Fantômas, Alas No Axis en Jim Black, en dook in de punk, de noise en de free. Zijn zoektocht leidde naar het vormen van groepen als GOWK, VVG trio en het onwaarschijnlijke trio Othin Spake, een improvisatieband met gitarist Mauro Pawlowski en Rhodes-specialist Jozef Dumoulin.

In 2003 richtte Verbruggen samen met kompaan Bruno Vansina het label ‘Rat Records’ op waarmee ze ‘Rare And Treacherous’ muzikale juweeltjes uitbrengen. Daarnaast organiseren ze ook ‘Rat Events’ om de free en geïmproviseerde muziek scene meer ruchtbaarheid te geven.